خودرو سایپا پراید 131 دنده ای سال 1397

شرکت خودروسازی سایپا در زمستان سال ۱۳۸۹ تولید محصولات خود را بر پایه‌ی پلتفرم پراید متوقف کرد و پلتفرم X100 را مبنای طراحی مدل‌های جدید خود قرار داد. نتیجه‌ی این تغییر، تولید محصولاتی از جمله سایپا ۱۱۱، سایپا ۱۳۱، سایپا ۱۳۲ و سایپا ۱۴۱ بود که البته در بین این مدل‌ها، تولید سایپا ۱۴۱ متوقف شده است. خودروی صبا هم که همان مدل سدان معروف پراید بود، جای خود را به سایپا ۱۳۱ داد و تولید آن متوقف شد. اگرچه سایپا ۱۳۱ به‌خصوص در بخش ظاهری، تفاوت‌های چندانی با مدل صبا ندارد. البته در بخش عملکرد، پیشرانه‌ی تازه‌ای از سال ۱۳۹۲ روی این مدل مورد استفاده گرفت که مصرف سوخت آن بهینه‌تر و توان و گشتاورش بیشتر از مدل‌های قبلی بود.

خودروی پراید به‌‎جرئت یکی از ثابت‌ترین پلتفرم‌ها را در بین خودروهای داخلی دارد. این خودرو چه در نمای جلو، چه در نمای جانبی و چه در قسمت عقب، با تغییرات بسیار کوچک و ناچیزی در طی سال‌های عرضه‌ی خود همراه بوده؛ از جمله کریستالی‌شدن چراغ‌های جلو و عقب و جلوپنجره‌ی تازه‌ای که به این مدل اضافه شده است. شرکت سایپا در نهایت با عرضه‌ی محصولات فیس‌لیفتی این مدل از جمله سایپا ۱۳۲ و سایپا ۱۴۱ سعی در ایجاد تنوع میان خودروهای پراید کرد؛ اما باز هم مدل سایپا ۱۳۱ را با ظاهر همیشگی و تاحدودی محبوب خود حفظ کرد تا ریسک کاهش فروش این خودرو را به سبب تغییرات ظاهری کم کند.

شاید یکی از ضعف‌های پیشرانه‌ی تازه را بتوان در نگاهی سطحی، افزایش وزن ۲ الی ۳کیلوگرمی آن در مقایسه با گذشته به حساب آورد؛ اما درست در نقطه‌ی مقابل، این مسئله به عملکرد بهتر پیشرانه کمک کرده است! در موتور جدید پراید، کاتالیست به‌عنوان بخش جدیدی در کنار پیشرانه قرار گرفته؛ در حالی که کاتالیست در مدل قبلی که وزن آن تقریبا ۶ کیلوگرم است، جزئی از پیشرانه نبود و با فاصله‌ای ۷۰ الی ۸۰سانتی‌متری نسبت به پیشرانه و زیر بدنه‌ی خودرو نصب می‌شد. درحالی‌که می‌دانیم کاتالیست برای عملکرد خود که تبدیل آلاینده‌های سمی ناشی از احتراق ناقص سوخت است، باید گرم باشد و لذا هر چه فاصله‌ی این بخش با موتور خودرو کمتر باشد، راندمان کاتالیست بهتر خواهد بود. بنا بر ادعای مهندسان سازنده، اگر وزن کاتالیست را از پیشرانه‌ی پراید کم کنیم، وزن کلی موتور به ۱۰۰ کیلوگرم می‌رسد که در مقایسه با موتور قبلی ۳ کیلوگرم کمتر است.

چندان دور از ذهن نیست که بگوییم یکی از دلایل شهرت خودروهای پراید به واسطه‌ی سطح ایمنی فوق‌العاده ضعیف آن‌هاست! شاید یکی از دلایلی که این مسئله را بیش از قبل به موضوعی جدی و اضطراری تبدیل می‌کند، خرید بالای این خودرو و محبوبیت آن به سبب قیمت پایینش باشد که باعث شده تمام خیابان‌های کشور مملو از این خودروی ناایمن باشد که نه‌تنها برای سرنشینان خود که برای سایر خودروها و عابران هم خطرساز است. نگاهی به آمارهای مربوط به آسیب‌دیدگان تصادفات مربوط به خودروهای پراید خود گویای همه‌چیز است.

شرکت بازرسی کیفیت و استاندارد ایران که به ارزیابی سطح کیفی خودروهای داخلی می‌پردازد، در آخرین گزارش خود که اسفندماه سال ۱۳۹۵ منتشر شد، سایپا ۱۳۱ را در کلاس قیمتی پایین‌تر از ۲۵۰ میلیون ریال با یک ستاره‌ی کیفی در رده‌ی دوم از بین پنج خودروی حاضر در ارزیابی قرار داده است؛ البته این مسئله اصلا به معنای عملکرد خوب این خودرو نیست؛ بلکه به این موضوع اشاره دارد که سطح ایمنی تمامی خودروهای این کلاس به‌شدت پایین است. قرارگرفتن مدل فیس‌لیف سایپا ۱۳۱، یعنی سایپا ۱۳۲ در ردیف سوم همین ارزیابی را می‌توان از سایر نکات قابل‌توجه این گزارش دانست.

امکانات و تجهیزات ایمنی تمامی خودروهای پراید مشابه بوده و شامل سیستم ترمز ضدقفل (ABS) و دو عدد کیسه‌ی هوای ایمنی برای راننده و سرنشین جلوست.

باید بپذیریم که پراید با تمام مشکلات و معضلات خود و گلایه‌ها و انتقادهایی که از آن می‌شود، همچنان یکی از پرفروش‌ترین مدل‌های داخلی است. هجوم خودروهای چینی به بازار داخلی با قیمت‌های رقابتی ممکن است آینده‌ی فروش این خودرو را با تردید همراه کند؛ اما اگر منصفانه قضاوت کنیم، محصول پراید حتی در مقایسه با بعضی از چینی‌های وارداتی، از کیفیت بهتری برخوردار است. در مجموع، می‌توان مصرف سوخت پایین و ابعاد کوچک را ویژگی‌های مناسبی برای یک خودروی شهری دانست. این مدل درواقع از نظر عملکردی، تفاوت‌های اندکی با سایپا ۱۳۲ دارد و بخش اصلی متمایزکننده‌ی این دو خودرو ظاهر آن‌هاست که نمی‌توان یکی را برتر از دیگری دانست و این انتخاب تا حدودی وابسته به سلیقه‌ی خریداران است. روی‌هم‌رفته اگر به دنبال خودرویی کوچک با قیمت پایین هستید که بتوانید در ترافیک شهری امروزی از آن استفاده کنید، سایپا ۱۳۱ می‌تواند یکی از گزینه‌های شما باشد.