کتاب جنگ و صلح اثر لی یو تالستوی انتشارات نیلوفر دو جلدی

توضیحات

معرفی

جنگ و صلح، رمانی از لئو نیکولایویچ تولستوی (۱۸۲۸-۱۹۱۰)، نویسنده روس،‌ بزرگترین اثر ادبیات روس و یکی از مهم‌ترین رمان‌های ادبیات جهانی.
در حقیقت، زندگی ملت روس چندان کامل و بر زمینه‌ای با چنان علو و رغبت انسانی در آن وصف شده است که می‌توان یکی از زیباترین یادگارهای تاریخی تمدن اروپایی‌ برشمرد. تولستوی این رمان را در پنج سال نوشت و آن را در ۱۸۷۸ انتشارداد.
رمان جنگ و صلح، اوضاع تاریخی واجتماعی روسیه را در سال‌های ۱۸۰۵ تا ۱۸۲۰ به تصویر می‌کشد. یعنی یک فاصله زمانی پانزده ساله از زندگی قهرمانان خود را دربر می‌گیرد. وقایع این رمان، بر بستر دو جنگ بزرگ بین روسیه‏تزاری به سرکردگی «تزار الکساندر» و دولت فرانسه به رهبری «ناپلئون بناپارت»، و یک دوره فترت کوتاه بین این دو جنگ، جریان ‏دارد.

۵۸۰ شخصیت

روسیه همیشه کشوری با سابقه‌ی ادبی و فرهنگی غنی بوده است. ادبیات روسیه نویسندگان بزرگی را به دنیای ادبیات معرفی کرده است: گوگول، داستایوفسکی، چخوف و تولستوی را می‌توان از مهم‌ترین آنان برشمرد. در این میان تولستوی یکی از نویسندگانی است که شهرت بسیاری دارد. رمان «جنگ و صلح» مشهورترین اثر تولستوی است. این کتاب در سال ۱۸۶۹ نوشته شده و حالا بعد از سال‌ها همچنان جزو آثار فاخر ادبیات روسیه و جهان محسوب می‌شود. اصلی‌ترین ویژگی این رمان تعدد شخصیت‌های آن است. این رمان حدود ۵۸۰ شخصیت دارد. شخصیت‌هایی که علی‌رغم تعدد، هر کدام دارای پرداخت جداگانه‌ای هستند و بسیار بادقت توصیف شده‌اند. «مهم‌ترین شخصیت‌های این حماسه‌ی بزرگ عبارتند از: شاهزاده آندرِی بالکونسکی، کنت پیر بزوخوف، شاهزاده ناتاشا روستوا ، شاهزاده ماریا بالکونسکایا و شاهزاده نیکولا روستوف.»

نقدی بر کتاب

در نقدی بر کتاب آمده است: «در طول جهان این رمان مضمون هایی چون سرنوشت آزاد و تقدیری از پیش تعیین شده مورد بررسی قرار می گیرند. بحث این است که آیا مردم خود سرنوشتشان را تعیین می‌کنند و تصمیماتشان در زندگی از سر اختیار است یا داستانی از پیش تعیین شده را زندگی می کنند ( یعنی تقدیری از پیش نوشته شده)؟ این فلسفه ها و تفکرات متضاد در ارتباط با جنگ و همچنین به شکلی وسیع‌تر، در ارتباط با تصمیماتی که مردان و زنان در زندگی‌شان می گیرند، بررسی می شوند. تنش موجود این دو مساله در اعمال ما، به صورتی ویژه از طریق تصمیماتی که ناپلئون و پی‌یر می‌گیرند به نمایش در می آیند، مخصوصاً در بخش پایانی رمان که بخشی طولانی هم هست به تفصیل بررسی می شوند و ارتباط بین سرنوشت آزاد و سرنوشتی غیرقابل اجتناب به بحث کشیده می شود. مفهوم آزادی در تصمیم گیری، مساله مرکزی این مباحثه است و رمان می خواهد بگوید که این مساله پیچیده‌ای است و آزادی بستگی به موقعیتی دارد که در آن قرار می‌گیریم. این زمانی روشن تر می شود که پی‌یر به این تشخیص می رسد که اگر اسیر باشد احساس آزادی بیشتری دارد تا اینکه یکی از اشراف ثروتمندی باشد که دستشان در انتخاب‌هایشان بازتر است.»

داستانی درباره‌ی زندگی خانوادگی اشراف روسیه ؟!

این رمان تاکنون بر نویسنده‌های مختلفی اثرگذار بوده است. بسیاری از نویسندگان مهم جهان آشکارا، به این تاثیر‌پذیری اقرار کرده‌اند. سامرست موام، نویسنده‌ی مشهور انگلیسی، در مورد جنگ و صلح این‌گونه به بیان نظرش پرداخته است: «من معتقدم بالزاک، بزرگ‌ترین رمان‌نویسی است که تاکنون جهان شناخته؛ ولی عقیده دارم "جنگ و صلح" تولستوی، بزرگ‌ترین رمان عالم است. رمانی با چنین پهنه‌ی وسیعی که درباره‌ی یک چنان دوران خطیر تاریخی گفت‌وگو کند و این همه قهرمان داشته باشد، قبلا نوشته نشده بود و گمان می‌کنم هرگز دوباره نوشته نشود. درست گفته‌اند که "جنگ و صلح" یک حماسه است. من هیچ اثر خیالی دیگری را نمی‌شناسم که به‌حقیقت بتوان آن را بدین‌گونه توصیف کرد. وقتی تولستوی شروع به نوشتن رمان خود کرد، در نظر داشت داستانی درباره‌ی زندگی خانوادگی اشراف روسیه بنویسد و قرار بود حوادث تاریخی، فقط به منزله‌ی زمینه‌ی رمان او به کار روند. بنا بود قهرمانان داستان دچار حوادثی شوند که از لحاظ روحی تاثیر عمیقی در آن‌ها بگذارد؛ ولی در پایان، پس از تحمل مشقات زیاد، پاک و بیغش شده و از یک زندگی آرام و سعادتمند برخوردار شوند. فقط در جریان نوشتن رمان بود که تولستوی درباره‌ی مبارزه‌ی عظیمی که میان نیروهای مخالف در گرفته بود، بیش از پیش تاکید کرد و از مطالعات وسیع او، یک فلسفه‌ی تاریخی پدید آمد. می‌گویند «جنگ و صلح» نزدیک به پانصد قهرمان دارد. شخصیت تک‌تک این قهرمان‌ها، در کتاب کاملا مشخص و معلوم شده و با وضوح تمام به خواننده معرفی شده است. این کار به خودی خود یک کار بزرگ است. توجه و علاقه‌ی خواننده، چنان‌که در اکثر رمان‌ها معمول است، فقط به دو، یا سه نفر، حتی به یک دسته جلب نمی‌شود، بلکه او متوجه اعضای چهار خانواده‌ی اشرافی، متوجه خانواده‌های روستوف، بولکونسکی، کوراگین و بزوخوف می‌شود.»

در مورد تولستوی

تولستوی در سال ۱۸۲۸ در یک خانواده‌ی اشرافی در روسیه به دنیا آمد. او از همان دوران کودکی تحت آموزه‌های اشرافی قرار داشت و به‌خوبی با این سبک از زندگی آشنایی داشت؛به همین دلیل توصیفات وی از زندگی اشرافی در رمان جنگ و صلح به‌خوبی باورپذیر شده است. او در دوران جوانی به اصلاحات اساسی در نظام آموزشی کودکان در روسیه دست زد و به تاسیس مدارس زیادی در روستاها پرداخت. تولستوی بعد از ازدواجش با سوفیا آندرژونا، دو رمان بزرگ خود یعنی آنا کارنینا و جنگ و صلح را به نگارش درآورد. حمایت‌های بی‌شائبه‌ی همسر تولستوی در خلق و بازنویسی شاهکارهای ادبی وی بسیار موثر بود. او در سال ۱۸۸۲ هنگامی که به واسطه ی شغلش از نزدیک با حال و روز قشر کارگر آشنایی پیدا کرد، دچار تحول فکری شد و در نتیجه اقدامات زیادی برای کمک به روستاییان و کارگران انجام داد. او حتی بعد از این تاثیرپذیری از اغلب کارهایی که قبلا انجام می‌داد، دست کشید؛ مثل سیگارکشیدن و شکار! تولستوی سرانجام در ۱۹۱۰ درگذشت و در زادگاهش به خاک سپرده شد.